Co należy wiedzieć, zatrudniając pracowników z krajów Unii Europejskiej?

Przedsiębiorcy z Unii Europejskiej mogą zatrudnić pracowników z UE, korzystając z zasady swobodnego przepływu pracowników.

Zgodnie z treścią art. 45 traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej jej obywatele mają prawo do:

• ubiegania się o oferowane w UE miejsca pracy,
• podejmowania pracy bez konieczności posiadania pozwolenia na pracę
• swobodnego przemieszczania się w tym celu po terytorium Państw Członkowskich,
• przebywania w jednym z państw członkowskich w celu podjęcia tam pracy, zgodnie z dotyczącymi zatrudniania pracowników tego państwa

Zarówno w Polsce, jak i w Estonii pracownik z UE przez trzy miesiące może pracować bez konieczności rejestrowania swojego pobytu. Po upływie tego okresu powinien dokonać rejestracji swojego pobytu zgodnie z regułami obowiązującymi w danym państwie.

Swobodny przepływ pracowników oznacza, że każdy pracownik z UE ma prawo być traktowany na równi z innymi obywatelami danego państwa członkowskiego w zakresie zatrudnienia, wynagrodzenia oraz innych warunków pracy np. ubezpieczeń społecznych.

Ubezpieczenie społeczne pracowników z UE

Składki na ubezpieczenie społeczne pracownik z UE będzie opłacał w zależności od miejsca wykonywania pracy. Jeśli miejscem pobytu oraz wykonywania pracy jest Polska, to pracownik opłaca składki na ubezpieczenie społeczne w Polsce wg. polskich zasad. Ta sama reguła obowiązuje również w przypadku gdy pracodawcą jest np. estońska firma, a miejscem wykonywania pracy jest Polska. Istotne jest, że w danym czasie pracownik z UE może być przepisami tylko jednego kraju, co oznacza, że składki opłacane są tylko w jednym kraju.

Podatek dochodowy pracownika z kraju UE

Kwestia podatku dochodowego pracownika z UE jest bardziej złożona i niezależna od zasad dotyczących ubezpieczeń społecznych. To, w którym kraju zostanie zapłacony podatek od dochodów uzyskanych za granicą zależy przede wszystkim od rezydencji podatkowej. Zasady regulujące uznanie pracownika z UE za rezydenta podatkowego danego kraju nie są jednolite w Unii Europejskiej, każde państwo określa je indywidualnie. Elementem decydującym o uznaniu pracownika z UE za rezydenta podatkowego jest okres przez jaki pracował w danym kraju, zazwyczaj jest to sześć miesięcy. Ze względu na różne zasady uznawania pracownika za rezydenta podatkowego mogą zdarzyć się sytuacje, gdy jedna osoba może podlegać przepisom podatkowym dwóch krajów jednocześnie – kraju pochodzenia oraz kraju, w którym mieszka i pracuje. Sytuacjom, w których jeden dochód jest podlega opodatkowaniu w dwóch krajach mają zapobiegać międzynarodowe umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz przepisy krajowe poszczególnych państw. Jednym z krajów, z którymi Polska podpisała umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania jest Estonia.

Zgodnie z przepisami obowiązującymi w Unii Europejskiej pracownik z UE ma prawo być traktowany jak obywatele danego kraju. Dotyczy to również przepisów podatkowych, w tym prawa do świadczeń rodzinnych, odliczenia od podatku kosztów opieki nad dziećmi, łącznego opodatkowania dochodów z małżonkiem, odliczeń podatkowych w związku z odsetkami od kredytów hipotecznych.

Kancelaria Thompson&Stein świadczy kompleksowe usługi w ramach obsługi kadrowej w Estonii.